این جنب و جوش و خودشیفتگی مُد مایه تأسف است، زیرا در بهترین حالت، محافل مُد در قلمرو مهم خود قرار دارند. لباس‌ها ایده‌هایی راجع به آنچه تحسین‌برانگیز یا هیجان‌انگیز هستند را منتقل می‌کنند، بر خلق و خو تأثیر می‌گذارند و به تعریف هویت کمک می‌کنند. مُد به طور بالقوه بخش بسیار جدی از زندگی است اما تا حد زیادی وابسته به ظواهر نیز است.
شخصی که بیشترین تلاش را برای تحقق پتانسیل مثبت مُد انجام داد، و آن را به سمت کار واقعی خود هدایت کرد، طراح فرانسوی کوکو شنل (Coco Chanel) بود. وی در 19 اوت 1883 در سومور (Saumur) در دره لویر (Loire) به دنیا آمد. مادرش هنگام کودکی درگذشت. او فقیر و منزوی بزرگ شد و توسط راهبه‌های خیریه تحصیل کرده بود. کوکو شنل تا بیست سالگی، وقتی سعی داشت خود را به یک مجری کاباره تبدیل کند، نام خود را از گابریل به نام متمایز‌تر یعنی «کوکو» تغییر داد. سپس به عنوان یک طراح کلاه شروع به کار کرد، در این بین بسیاری دوستان با نفوذ پیدا کرد و چندین ارتباط با دوک‌های انگلیس و روسیه داشت تا موقعیت اجتماعی ویژه‌ای برای خود دست و پا کند.
اگرچه ما اغلب به این واقعه توجه زیادی نمی‌کنیم، ولی لباس‌ها وسیله ارتباطی هستند، به طوری که ما بسیار تحت تأثیر آنچه شخص می‌پوشد هستیم. قبل از شنل، لباس‌های شیک بسیار پیچیده و گران قیمت بودند. آنها برای تأکید بر ویژگی‌های ظریف و منفعل خود طراحی می‌شدند.
این لباس‌ها تصویری از ظرافت و پالایش را ارائه می‌دهند. لباس‌ها کمی شاعرانه و شاید تاحدودی رویایی و حساس طراحی می‌شدند، به طوری که تصویر دقیقی از شخص را ارائه نمی‌دهند. لباس نشانه آرزو بود. آنچه کوکو شنل انجام داد اختراع مقصدی جدید و بهتر بود. در سال 1926 او یک لباس بسیار ساده را معرفی کرد: لباس مشکی کوتاه!
لباس مشکی کوتاه
این لباس از دیدی متفاوت سخن می‌گوید که به معنای آرمانی متفاوت است. این لباس از پرانرژی بودن و تمرکز سخن می‌گفت. این لباس برای استفاده روزانه و حتی مهمانی‌ها عالی بود. این لباس طوری طراحی شده است تا در تاریخ ماندگار باشد. بنابراین لباسی که شما در سال 1926 خریداری کردید، دقیقاً در سال 1927 یا 1937 نیز به فروش می‌رسید. در واقع، این برای سال‌ها و سال‌ها این سبک لباس ادامه داشت، که اساساً مفهوم شیک بودن را تغییر داده بود.
[mustread posts=”3922″]
طرف دیگر پیشنهاد کوکو محدود کردن گزینه‌ها بود. این لباس فقط به رنگ مشکی بود، بنابراین نیاز نبود سِت کردن با رنگ‌های دیگر به چالشی اساسی تبدیل شود. کوک شنل ایده لباس ساده، راحت و شیک را ارائه داد. لباس مشکی کوتاه به گونه‌ای طراحی شده بود که ظاهری زیبا، راحت و کاربردی را انتقال دهد. بسیاری از افراد او را شخصی با خلق و خوی فردگرایانه می‌شناختند. این موضوع تاحد بسیاری درست بود، کوکو شنل در کار فردی خلاق‌تر عمل می‌کرد تا کار گروهی!
یکنواختی لباس شنل یا چیزی که کمتر از آن الهام گرفته شده است بر طیف وسیعی از فضایل تحسین‌برانگیز تأکید می‌کند. بدون اینکه در شما جسارت نمایان باشد، این ایده که شما می‌توانید کارآمد، سازمان‌یافته، جدی و کنترل شده باشید. چنین لباس‌هایی بر بلند‌مدت تأکید می‌کنند، کوکو شنل می‌گفت: «ما باید به چیزهایی که دوام زیادی دارند اهمیت دهیم و به دنبال تغییر علاقه‌مندی‌های خود نباشیم.». او استدلال می‌کند: «ظرافت یک نگرانی اساسی در دنیای شلوغ امروز است، به معنای یافتن زیبایی در دل عملکرد است.»
در طول حرفه طولانی و بسیار موفق خود، بسیاری از تلاش‌های کوک شنل به توسعه یک برند مشخص اختصاص داده شده بود. او فقط در طراحی لباس دستی نداشت، بلکه جواهرات و کیف زنانه نیز طراحی می‌کرد، و از همه مهمتر از نقطه نظر تجاری به تولید عطر نیز علاقه فراوان داشت.
او تشخیص دادد كه عطرها بر خلق و خوی افراد تأثیر می‌گذارند. بوی عطر می‌تواند جماعتی را به تمرکز تشویق کند تا آنها احساس کنند اتفاق خاصی در حال رخ دادن است. کوکو شنل می‌خواست عطر و بوی برند خود را برای ایجاد شمایلی منحصربه فردی از یک بانو را خلق کند. او زنانی با اعتماد به نفس بالا، قوی، جذاب و مستقل را آرزو داشت.
هدف فقط گسترش امپراتوری تجارتش نبود، هدف اصلی او ایجاد ترجبه نوینی از زندگی بود که بتواند به صورت گسترده‌تر آن را در جامعه زنان اعمال کند. کوکو عاشق سواحل و لباس‌های مخصوص حمام بود، او لباس‌هایی را که مردم هنگام ورزش می‌پوشیدند را دوست داشت و برای او غیرعادی نبود.
در طول جنگ جهانی دوم، هنگامی که پاریس توسط رایش سوم اشغال شده بود، او در شهر ریتز (Ritz) زندگی می‌کرد و زمان زیادی را در اطراف افسران ارشد نازی‌ها گذراند. اگرچه قرار گرفتن در معرض چنین رفتاری (دوستی با نازی‌ها)، در حرفه او خللی ایجاد نکرد. مانند بسیاری از هنرمندان، کار او بهتر از خودش بود. وی در سال 1971 در پاریس و در سن 87 ساله درگذشت. در آرمان‌شهر کوک شنل هنوز هم مُد وجود خواهد داشت، اما با آنچه که ما در حال حاضر با آن بیشتر آشنا هستیم فرق خواهد داشت.
[mustread posts=”4524″]
این نگرش شنل به سبک کلاسیک، دنیای فشن را دگرگون کرد. کلاسیک بودن فقط چیزی نیست که مشهور بوده و یا متمایز از یک دوره‌ای در گذشته باشد، کلاسیک چیزی است که در خارج از زمان مشخصی که برای اولین بار ساخته شده است همچنان مرتبط و مفید است.
وظیفه واقعی مُد نیست که هر ساله خُرد شود و تغییر کند. لباس‌ها نمادی از غرور و یا هر ج و مرج نیستند (همان‌طور که بعضی اوقات نشان از ترس ما هستند). لباس‌ها در تلاش ما برای تبدیل شدن به افرادی بالغ‌تر، انسان‌تر و متعادل‌تر هستند و می‌توانند نقش یک دوست و کمک را ایفا کنند.
در پایان، کوکو شنل تمام آنچه را می‌توان با نام تجاری خود انجام دهد انجام نداد! اما او الهام‌بخش این موضوع شد است چگونه برخی از آنچه که می‌تواند جدی‌ترین لباس تلقی شود را قلقلک داد. در دنیای ایده‌آل، یک برند پوشاک با کمک فلسفه آنچه که بیشترین اهمیت را در زندگی دارد را تعریف می‌کند و سپس لباس‌هایی را می‌سازد که دائماً از این تعهدات اخلاقی حمایت کرده و آن تقویت کند. لباس‌های خوب برای آنچه واقعاً مورد تجلیل قرار می‌گیرند، تجسم ایده‌های خوب هستند.